Horror Tales: Recenzja żebraka – science-fiction, horror?

Druga część serii Horror Tales, Horror Tales: The Beggar, zabiera graczy w podróż pełną horroru science-fiction, która zdaje się naginać prawa fizyki, aby dotrzeć do końca. Imponująco opracowana przez solowego dewelopera gra Horror Tales: The Beggar ma w sobie wiele do zaoferowania, dlatego warto ją sprawdzić. Jednak gra nie do końca odpowiada gatunkowi „horroru”, do którego należy, a niektóre problemy z wydajnością mogą obniżyć poziom przyjemnych wrażeń.

Carlos Coronado, twórca oprogramowania, który dzięki swoim unikalnym tytułom stworzył wielu fanów, sam stworzył Horror Tales: The Beggar. Bez wątpienia przypomina to grę stworzoną przez Coronado, przenoszącą wyjątkowość jego twórczej wizji, a także mnóstwo szaleństw związanych z byciem solowym deweloperem. Poruszymy ten temat nieco później.

Akcja Horror Tales: The Beggar rozgrywa się w niedalekiej przyszłości niewątpliwie spustoszonej przez wojnę. Wiele zestawów gry to zrujnowane domy lub inne zniszczone budynki, z zabitymi deskami drzwiami, oknami i ścianami pokrytymi graffiti, opowiadającymi historię niemal całkowitego upadku społeczeństwa.

Jesteś ofiarą niebezpiecznego i uzależniającego nadużywania substancji, które wydaje się być przynajmniej częściowo odpowiedzialne za rozkład otaczającego cię świata. Substancja ta obdarzyła Cię jednak także cudownymi mocami: telekineza i możliwość zmiany pory dnia czynią z Ciebie żywą superbroń.

Niestety, substancja ta powołała także do życia złośliwego ducha, przynajmniej w twoim umyśle: żebraka, straszliwą istotę przypominającą szkielet, która nie chce niczego innego, jak tylko cię zabić, a może i coś gorszego. Ta istota może być widziana tylko przez ciebie, jest strasznie potężna i pojawia się nieustannie podczas twojej podróży, aby pogorszyć twoją sytuację – podróż, która dosłownie zabierze cię dookoła świata, zanim się skończy.

Rzecz w Horror Tales: The Beggar jest taka, że ​​nigdy nie wydawało mi się to grą typu horror.

Jak wspomniałem wcześniej, jesteś niesamowicie potężną istotą, zdolną do poruszania obiektami za pomocą umysłu i wysadzania ich z zabójczą prędkością. Gra wykorzystuje to jako główną mechanikę; Przenosisz obiekty na miejsce na platformę i przebijasz się przez przeszkody, które staną ci na drodze.

Podobnie jak w wielu grach typu horror, podąża za tobą wielki, przerażający potwór. Jest to jednak potwór, z którym aktywnie walczysz, korzystając ze swoich niesamowicie fajnych mocy psychicznych. Nie mogę powiedzieć, że był moment w tej grze, w którym czułem się szczególnie spięty, podekscytowany, na pewno, ale nie przestraszony.

Nazwałbym Horror Tales: The Beggar bardziej grą akcji niż horrorem i nie ma w tym nic złego. Przedstawiony świat jest niezwykle interesujący, z wciągającą historią i zabawną mechaniką zbudowaną wokół telekinezy, która jest kreatywna i przyjemna w grze z mocą. Znów przypomina mi to bardziej „Sci-Fi Tales: The Beggar”.

Pomysł ciągłej walki z tym nemezis żyjącym w twoim umyśle to naprawdę fajny pomysł, który Horror Tales: The Beggar realizuje całkiem nieźle. W miarę jak rośniesz w siłę, rośnie także bestia żyjąca w twojej głowie i za każdym razem, gdy wasza dwójka walczy, stworzy coś nowego, co rzuci ci wyzwanie, powstrzymując cię od znalezienia pocieszenia w powtórzeniach.

Horror Tales: The Beggar ma niestety słabą fizykę w grze, która w swojej mechanice w tak dużym stopniu opiera się na fizyce silnika. Twoja zdolność do podnoszenia przedmiotów za pomocą umysłu, choć w teorii była zabawna, często wydawała mi się nudna, choćby z innego powodu niż chwytanie przedmiotów było tak powolne. Jest to mechanika, która została spopularyzowana i prawdopodobnie udoskonalona w Half-Life już dawno temu, ale w Horror Tales: The Beggar próba poruszania się i przenoszenia obiektów wydawała się tak powolna, że ​​czułem się, jakbym walczył z grawitacją, aby poruszyć pudełko po całym pokoju.

I chyba w pewnym sensie taki byłem. Mimo to nie wydawało się to niewiarygodne.

Horror Tales: The Beggar opiera się na silniku Unreal Engine 5 ze względu na jego oszałamiającą grafikę, co jest omawiane dość często w materiałach promocyjnych i opisie strony Steam. Nie można powiedzieć, że gra nie wygląda dobrze – niezbyt stylowo, na pewno, ale bardzo realistycznie i z ciekawą scenografią. Problem w tym, że wydaje mi się, że może to być zbyt obciążające dla grafiki.

Często zdarzały mi się momenty, w których obiekty na poziomie ładowały się dopiero później. Mówię o niewidzialnych ścianach i podłogach, barierach, których nie widziałem itp.

Nie wiem, co powiedzieć o tych problemach z wydajnością, poza tym, że są to problemy z wydajnością. Nie każdemu będzie przeszkadzać konieczność stania i obserwowania ładowania poziomu, a gdy już zostanie załadowany, nie odbiera to dokładnie wrażeń. Te problemy nie będą blokować twoich postępów ani nic, ale w szczególności istnieją.

Najbardziej irytującym błędem, z jakim się spotkałem, była przypadkowa awaria/zablokowanie, która zdarzała się czasami. Miało to jednak miejsce tylko wtedy, gdy wychodziłem do menu głównego, aby i tak wyjść z gry.

Horror Tales: The Beggar to przyjemna, dobrze porcjowana gra, którą można ukończyć za jednym posiedzeniem, za bardzo hojną cenę, która właściwie odzwierciedla czas gry. Jeśli po przeczytaniu tej recenzji nadal masz wątpliwości co do tej gry, polecam spróbować Horror Tales: The Beggar. Jeśli nic innego, niewątpliwie warto wyrobić sobie własne zdanie na ten temat.

Firma Try Hard Guides otrzymała kod recenzyjny tej gry na komputer PC. Więcej szczegółowych informacji na temat popularnych i nadchodzących tytułów znajdziesz na naszej stronie z recenzjami gier! Horror Tales: The Beggar jest dostępny na Para, Xbox I PlayStation.