Riven jest dowodem na to, że tworzenie hybrydowych gier AAA jest trudne

Pod wieloma względami VR jest idealnym sposobem na grę w Riven. Klasyczna przygodowa gra logiczna właśnie doczekała się wspaniałego remake'u i jednoczesnego wydania na platformach Meta Quest i Steam VR, a jej wciągający świat aż prosi się, aby żyć w nim podczas gry.

Wciąż pamiętam, jak grałem w tę grę dawno temu na komputerze z systemem Windows 95 i byłem zachwycony wstępnie renderowaną grafiką CG, która wprawiała mnie w zakłopotanie równie często, jak łamigłówki. To właśnie ta głęboko wciągająca natura świata sprawia, że ​​gra w rzeczywistości wirtualnej jest oczyszczająca w sposób, jakiego nie ma w przypadku wersji na płaski ekran. Klasyczny projekt Riven najlepiej sprawdza się w przypadku graczy, którzy chcą patrzeć nad, pod i wokół obiektów w poszukiwaniu wielu tajemniczych wskazówek rozsianych po całym świecie.

Ale Rozdarty również cierpi na problem występujący tylko w VR: wszystkiego nie da się dotknąć. Gracze korzystający z systemów z płaskim ekranem nie spodziewają się, że podniosą każdy gadżet i klucz do gry na stole, a już na pewno nie spodziewają się, że będą wspinać się po ścianach lub wspinać się na 2-metrowe półki, jeśli gra im na to nie pozwala.

Ale gracze VR tak mają i właśnie w tym miejscu skądinąd genialny port nagle spada na swoje przysłowiowe oblicze.

Klasyka i nowoczesność nie zawsze idą w parze

Kiedy wszedłem do laboratorium Gehna, byłem zachwycony widokiem wszystkich leżących wokół interesujących narzędzi i gadżetów naukowych. Czytałem notatki Ghena prawie 30 lat temu i nie mogłem się doczekać, aż dowiem się, co jeszcze czai się w eklektycznej wieży tajemnic z mojej pamięci.

Problem w tym, że większość narzędzi i gadżetów znalezionych w wieży jest równie statyczna, jak grafika z 27-letniej oryginalnej wersji. Przygodowa gra logiczna, taka jak Riven, zazwyczaj rozwija się dzięki umożliwieniu użytkownikom interakcji tylko z tym, co jest konieczne, aby gracz nie czuł się zdezorientowany lub zagubiony po drodze. W końcu kto chciałby wziąć do ręki przypadkowy śrubokręt, który nie ma żadnego zastosowania w grze? To tylko przepis na frustrację.

Jako gracz VR przyzwyczaiłem się do łapania wszystkiego, co widzę w świecie gry, nawet jeśli nie ma to żadnego celu. Widzisz garnek? Zdecydowanie muszę to rozbić. A co powiesz na piłkę? Rzucę nim tak daleko, jak to tylko możliwe, aby zobaczyć, w co może trafić. Będąc fizycznie obecnym w świecie – nawet jeśli ta fizyczność jest wirtualna – sprawia, że ​​chcę być częścią tego świata i wchodzić z nim w interakcję.

Ale nie jest to coś, co często będziesz robić w Riven, a to doświadczenie jest niepotrzebnie frustrujące ze względu na ograniczenia. Nie zrozumcie mnie źle, to wciąż ten sam genialny remake klasyki, w który można grać na innych systemach, i to samo w sobie jest triumfem. Umieszczenie wspaniałej grafiki Riven na Meta Quest 3 i sprawienie, by nadal dobrze wyglądała, to nie lada wyczyn.

Tutaj leży moja zagadka. Jestem wielkim zwolennikiem hybrydowych gier AAA, definiowanych jako gra stworzona do pracy na płaskich ekranach I Systemy VR. Ta metoda działa w przypadku wielu gier, w tym tytułów pełnych akcji, takich jak Resident Evil 4 VR, platformówek, takich jak Max Mustard, a zwłaszcza gier wyścigowych, takich jak Gran Turismo 7 na PSVR 2.

Chociaż formuła ta z pewnością sprawdza się wystarczająco dobrze w przypadku Riven – zwłaszcza dzięki genialnemu systemowi notatników, który umożliwia robienie i przechowywanie zrzutów ekranu do późniejszego wykorzystania w przypadku łamigłówek – nie mogę powstrzymać się od żalu, że niektóre łamigłówki zostały przeprojektowane specjalnie dla wersji VR.

Kiedy grałem w dobrą część Riven, regularnie miałem dość ograniczeń gry. To, co na moim Steam Decku wydaje się sprytną łamigłówką, jest po prostu irytujące podczas grania w VR. Udanie się do jednej z ukrytych min w grze pozwala chwycić kilof i wydobyć ognistą kulę, ale możesz wydobyć tylko jedną kulkę, a kilof nie będzie już używany poza tą 5-sekundową interakcją.

Struktura Riven w niczym nie przypomina Minecrafta ani żadnej innej gry o wydobywaniu i budowaniu, ale obecność kilofu sprawia, że ​​chcę zabrać go gdzie indziej i zobaczyć, co mogę znaleźć dzięki jego użyteczności.

Podobnie spacerowanie po wyspie wulkanicznej z otaczającymi mnie 2-metrowymi ścianami, na które nie można się wspiąć, jest monumentalnie irytujące. Gracze korzystający z płaskich ekranów z pewnością będą zachwyceni jakością modułu cieniującego wodę lub oszałamiającą architekturą dookoła, ale ja chcę wspiąć się na te małe półki i zobaczyć, co jest w wodzie lub przynajmniej po drugiej stronie stawu.

Jest jeszcze jedna zagadka, w której wchodzisz do obszaru, w którym na stawie pływa łódź. Na łodzi znajdziesz wiosło. Logicznie rzecz biorąc, spodziewam się podnieść to wiosło i przepłynąć na drugą stronę, ale Riven nie jest grą, która zwykle zapewnia bezpośrednią kontrolę nad takimi pojazdami. Ponownie, jest to kolejna zagadka, która po prostu wydaje się niewłaściwa w VR ze względu na poziom zakładanej interakcji, który powinien być możliwy.

Niestety, Riven przypomina niezmodyfikowaną wersję Skyrima lub Fallouta 4 VR, gier, które zostały przeniesione na VR, ale nie przeszły odpowiedniej modernizacji VR. Na przykład w Fallout 4 VR spojrzysz na coś i naciśniesz przycisk, aby z tym wejść w interakcję. Chociaż miło jest mieć te gry w rzeczywistości wirtualnej ze względu na współczynnik immersji, jest to w większości bezcelowe, jeśli nie zamierzamy uzyskać pełnego przeglądu interakcji.

W przeciwnym razie po prostu drapię się po głowie, próbując złapać coś, co jest prawdziwym przedmiotem w pokoju, a nie tylko ładną dekoracją. Jeśli naprawdę chcesz doświadczyć świata Riven na własne oczy, jest to z pewnością świetny sposób, aby to zrobić, ale trudność we wdrażaniu możliwych do złapania obiektów i innych mechanik skupionych na VR pokazuje, jak trudny może być rozwój hybrydy-AAA.

Nie mam zamiaru czepiać się tutaj Riven, ponieważ nawet niektóre z najlepszych gier Meta Quest są winne tych wad projektowych. Jurassic World Aftermath jest jednym z najważniejszych przykładów, jak wskazywałem w mojej recenzji gry kilka lat temu, ale brak interakcji z obiektami nie powoduje niepotrzebnej irytacji w projekcie gry.

Czy hybrydowe AAA jest w ogóle wykonalne?

To prowadzi mnie do zastanowienia się, czy hybrydowe gry AAA są w ogóle wykonalną koncepcją poza kilkoma wybranymi przykładami. Najbardziej udane gry hybrydowe to często gry zaprojektowane osobno, w których oddzielne zespoły pracują nad wdrożeniami systemów VR i dziwnymi zawiłościami wymaganymi, aby gra dobrze działała w rzeczywistości wirtualnej.

Ostatnie premiery Resident Evil VR są tego doskonałym przykładem. RE4 VR został wydany na Quest 2 w 2021 roku i został przeprojektowany od podstaw przez Armature, jednego z pierwszych programistów Oculus Studios na liście płac Meta. Podobnie Sony wspierało finansowo porty Resident Evil 4 Remake VR i Resident Evil Village VR jako projekt drugorzędny, mający na celu wzmocnienie krótkiej listy ekskluzywnych gier na PSVR 2.

Wszystkie te tytuły zostały opracowane niezależnie od głównej wersji i wszystkie charakteryzują się doskonałym designem, zbudowanym specjalnie z myślą o unikalnych możliwościach interakcji i mechanice VR. Chociaż port VR Riven z pewnością nie jest wydaniem drugiej klasy, byłby lepszy po wprowadzeniu pewnych zmian i późniejszej wersji.

Na szczęście studia takie jak Flat2VR pracują nad stworzeniem urzędnik Porty VR istniejących gier typu flat, i myślę, że ten konkretny kąt ostatecznie sprawi, że rozwój hybrydowych gier AAA będzie najbardziej udany. Grupa regularnie publikuje filmy na swoim kanale YouTube dla popularnych, znanych gier na płaskim ekranie, często korzystających z Narzędzie UEVR.

Tak naprawdę ta właśnie grupa jest obecnie „oficjalnym studiem” pracującym nad licencjonowanymi portami popularnych gier, a wszystkie one zostały przerobione z wykorzystaniem szytych na miarę elementów sterujących i interakcji VR. Grupy takie jak Flat2VR są największą nadzieją dla hybrydowych gier AAA, które wyglądają i czują się dobrze, ponieważ ich unikalny zestaw umiejętności i wiedzy specjalistycznej daje im perspektywę potrzebną do uniknięcia pułapek projektowych, które mogą sprawić, że port VR będzie sprawiał wrażenie niedopieczonego.

Bardzo chcę, aby w przyszłości pojawiło się więcej hybrydowych gier AAA, ale Riven jest dowodem na to, że muszę spełnić moje oczekiwania, w zależności od gry.

Jestem pod wrażeniem dewelopera Cyana, który już pierwszego dnia wprowadził tak genialny remake równie genialnego klasyka do VR. Chciałbym tylko, żeby zrobiono trochę więcej, aby sprawiała wrażenie gry VR, a nie portu płaskiej gry.